Bloglamaya egemen ideolojinin gazetelerinde özel bir itina ile filitrelenen zeka özürlü ve faşist yorumlari okuyacak mide kalmadığı ve akıl sağlığı için bir tehdit oluşturduğu için başlamıştım. Okuyup onların analizini yapacaktim ve bu bir tür kültür analizi olacaktı. Sonra bir baktim ki bloglar dünyasında onca güzel düşünen ve yazan insanımız ve gençlerimiz var ki o salak yorumların hic mi hic Türkiye gerçekliğini yansıtmadığını gördüm. O zaman da o salak yorumları okumaya ve analiz yapıp değer vermeye hiç gerek kalmadığı kanısına vardım. Nicedir de o yorumlari hatta o egemen medya yazilarını (oralarda yazan kaşarlanmış kalemşörler de dahil) okumuyorum. Entellektüel anlamda daha çok doyum buluyorum. Daha az sinirleniyorum. Daha çok ögreniyorum.
Sadece teşekkür edip paylaşmak istedim. Teşekkürler bloglamayı güzel kılan dostlar…
6 comments:
Bloglamaya dair yazdiktan sonra garip bir duygu kapladı içimi. Sanki bloglama pur-i pak bir alanmış, sanki her derde devamıymış gibi söz etmişim. Kuşkusuz bloglamanin da eleştirilecek yanları var. Bir gün onlara da gelir sıra elbette…
EG,
Benim "internet" dunyamda da seninkine benzer bir durum oldu. Hep gazete falan acip okurken, simdi sizleri takip ediyorum. Cok daha iyi oluyor; bence Turkiye'de bloglamanin bir sekilde daha da geliskin, daha icerigi bol, daha gundemi sik takip eeden hale gelmesi lazim. En azindan dilegimiz bu.
Bir de "bloglama"yi elestirmek gerekiyor, dedigin gibi. Eee "Elestirel Gunluk" olan sensin. Sen den bir adim bekliyoruz bu kounda artik :)
Sagolasin Tolga. Adim bana otorite olma hakki vermiyor ama sanirim dolayli yolla da olsa sorumluluk veriyor. Ancak sizler de bu sorumluluktan muaf degilsiniz kuskusuz...Ilk firsatta tekrar yazismak umuduyla..
benim de zamaninda muzdarip oldugum bir derde deginmissin. bundan uc dort ay oncesine kadar gazeteleri okuyup kendi kendime gaza geliyordum. hatta yine benim de blog tutmaya baslamam bu ofkeye baglanabilir. sonra blog dunyasinda bircok konuda benim fikirlerimi paylasan insan oldugunu gordum. keyfim yerine geldi.
gazeteleri okuyunca yine sinirim tepeme vuruyor o ayri.
ben de paylaşıyordum bu derdi, yalnız hala paylaşıyorum. evet blog dünyasında moralimiz düzeldi biraz da, bu rezil gazeteler 200bin 300bin satıyor, 4ten hesaplasan, sadece tercüman'ın salyaları 1milyon kişiye ulaşıyor her gün. eheh. biraz moral bozayım.
70 miliyonsa bu ulkenin nufusu...1 miliyon o kadar ic karartici olmasa gerek.:-)
Sorun geriye kalan 69 miliyonun okuyup okumadigi veya ne okudugu...
Post a Comment